Η κρίση θέλει έρευνα

Ζω σε μια Κύπρο γεμάτη επιστήμονες και καθόλου επιστημονικές προσεγγίσεις. Διάβαζα σήμερα στο Φιλελεύθερο για την αύξηση της ανεργίας, για τους άνεργους επιστήμονες/πτυχιούχους και την ανεργία που ακολουθεί.

Καλά όλα αυτά, καλά τα ποσοστά, καλές οι δημοσκοπήσεις, καλά όλα. Ξεχνάμε όμως εμείς οι επιστήμονες Κύπριοι (20% αν δεν κάνω λάθος έχουμε πτυχίο ή δίπλωμα πανεπιστημίου και όχι μόνο) ότι μια σειρά στατιστικών στοιχείων απλά προβάλλουν ένα πρόβλημα ή μια άποψη, χωρίς όμως να δίνουν μια λύση, μια εξήγηση ή τα γεγονότα που οδήγησαν σε αυτό. Εγώ προσωπικά πιστεύω πως υπάρχουν δουλειές, αλλά δύσκολα βρίσκονται, πιο δύσκολα είναι αυτές που “θέλουμε” και ακόμα πιο δύσκολα εμείς ρίχνουμε τα μούτρα μας για μια πιο “ταπεινή” δουλειά και ψάχνουμε το τέλειο.

Δεν χρειαζόμαστε άλλα στατιστικά στοιχεία για το πόσο χαμηλά έχουμε πέσει, δεν χρειαζόμαστε να βλέπουμε τα χάλια μας. Χρειαζόμαστε αιτίες και λύσεις. Μια κοινωνική έρευνα (κατά προτίμηση ποιοτική) θα μας βοηθούσε να αναγνωρίσουμε το πρόβλημα.

Σε εσένα φίλε και συνάδελφε επιστήμονα, σου παραθέτω τις εξής υποθέσεις:

Ηο: Η ανεργία έχει επέλθει καθαρά εξαιτίας της κρίσης και όταν θα περάσει αυτή η κρίση θα επανέλθουν οι δουλειές – Αυτό μάλλον πιστεύουν οι πολιτικοί μας και δεν κάνουν κάτι αξιόλογο παρά λόγια.

Η1: Η μείωση των θέσεων εργασίας είναι ένα από τα προβλήματα της ανεργίας αλλά όχι ο κύριος παράγοντας.

Η2: Κύριος παράγοντας της ανεργίας είναι η έλλειψη ικανοτήτων από τους νέους, οι οποίες μπορούν να αξιοποιηθούν στην αγορά εργασίας.

Η3: Κύριος παράγοντας της ανεργίας είναι η λανθασμένη έρευνα από τον άνεργο για εύρεση εργασίας.

Η4: Η έλλειψη εμπειρίας από τους νέους οδηγεί σε αύξηση της ανεργίας κατά τις περιόδους οικονομικής κρίσης.

Τόσα και τόσα στοιχεία έχω δει τους τελευταίους μήνες αλλά από κανένα υπουργείο ή πανεπιστήμιο δεν έχω δει μια έρευνα εν ονόματι “Οι λόγοι που οι σημερινοί άνεργοι νέοι δεν βρίσκουν εργασία/απασχόληση – Εισηγήσεις για λύση του προβλήματος”. Κύριοι Υπουργοί, Πολιτικοί, κύριε Πρόεδρε τέλος πάντων, αν δεν ψάξεις να βρεις που είναι το πρόβλημα τότε δεν το λύνεις. Πως μπορείς να ξέρεις τι ικανότητες λείπουν από τους σημερινούς άνεργους και δεν βρήκαν δουλειά αν δεν το ερευνήσεις λίγο το θεματάκι; Αν το ξέρεις, μετά μπορείς να το συσχετίσεις με τις ικανότητες των ατόμων τα οποία βρήκαν δουλειά. Μετά βλέπεις τις διαφορές και ποιες είναι αυτές που εμφανίζονται πιο συχνά.

Το να βασίζεσαι σε ιδεολογικά κριτήρια για την αγορά δεν είναι αρκετό και ούτε είναι η σωστή προσέγγιση, αλλά μια απαρχαιωμένη αντίληψη. Το να λες ότι το αόρατο χέρι της αγοράς θα βοηθήσει στην ανάκαμψη χωρίς να βοηθάς και συ λίγο είναι σαν να κάθεσαι και να περιμένεις να ψηθεί το φαγητό χωρίς καν να έχεις ανάψει το φούρνο. Ενώ το να λες πως ακολουθούμε μια κοινωνική πολιτική η οποία βοηθά τον απλό πολίτη, και το μόνο που κάνεις είναι να δίνεις χρήματα ελπίζοντας να χρησιμοποιηθούν σωστά είναι σαν να τα ρίχνεις στο δρόμο και να εύχεσαι να τα πιάσει αυτός που τα χρειάζεται.

Είναι καιρός να αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε τις γνώσεις και τη τεχνολογία προς όφελος της κοινωνίας. Ξεχνάτε ιδεολογίες αριστερών και δεξιών, αερολογίες του τύπου δημοσκοπήσεις και στατιστικά και αρχίστε να εφαρμόζεται την επιστημονική μέθοδο. Τι σκ*τ* τα έχουμε τα πτυχία και τα πανεπιστήμια;